Wat als je het moeilijk vindt om je grenzen te bewaken? Wat als iedere zucht van de mensen om je heen als een bom binnenkomt? Wat als je je constant moe voelt door al die indrukken? Dan is de kans groot dat je een muur om je heen bouwt ter bescherming, om zo de overdosis aan input te beheersen. Je trekt je terug in je schulp. Maar dat betekent ook dat de wereld minder kan genieten van wat jij haar komt brengen.

Hooggevoelig of sensitief zijn is een kwaliteit. Het betekent dat je antennes goed werken. Ik geloof dat deze kwaliteit toeneemt naarmate je eenheidsbewustzijn groeit. Als je er op een evenwichtige manier mee om weet te gaan dan is het niet meer nodig om je af te sluiten. Er zijn veel manieren/ technieken die je zou kunnen toepassen. Ik wil je in dit verhaal vooral de overweging meegeven dat de basis begint met een passende mindset.

Het bouwen van een muur om je heen, bewust of onbewust, heeft waarschijnlijk als gevolg dat je alles buiten deze muur als je vijand gaat zien. Hoe dikker je verdedigingswerk, hoe groter je ‘vijand’ wordt. Het kan een flinke kasteelmuur zijn met torens en grachten, maar vroeg of laat komt deze ‘vijand’ binnen, of wil jij naar buiten.

Je kunt het energieveld om je heen (aura) ook zien als een bloementuin. Als je een mooie tuin wilt, dan moet je er goed voor zorgen. Jij bepaalt wie er je tuin binnenkomt en wie niet. De postbode mag erin om een brief te bezorgen, maar blijft niet hangen. Je beste vriend(in) komt binnen en doet pas een stapje terug als jij aangeeft dat het genoeg is.

Je familie staat van nature dicht bij je. Maar dat neemt niet weg dat jij mag aangeven of ze welkom zijn. Jij bepaalt hoe je bloementuin eruitziet en wat voor jou wel of niet oké is. Ook zij mogen jouw ruimte respecteren. Dit valt of staat bij jouw vermogen om goed voor je tuin te zorgen en er je verantwoordelijkheid voor te nemen. Hou je van jezelf? Ben je het waard om goed voor jezelf te zorgen? En als iemand zijn/ haar afval bij je dumpt, sta je dat dan toe?

Als jij helder en stralend in je eigen bloementuin staat, dan zal het voor anderen heel gemakkelijk zijn om aan te voelen wat jij wel en niet prettig vindt. Je kunt je tuin zo groot maken als goed voor je voelt. Uiteindelijk zal jouw tuin die van anderen overlappen: een gemeenschappelijke tuin waar organisch grenzen veranderen en waar gezamenlijk voor gezorgd mag worden.

Hoe mooi is dat, om niet meer tegen een vijand te hoeven vechten, maar slechts goed voor jezelf te zorgen? Voor jezelf zorgen betekent voor mij de ruimte nemen om me af te stemmen en te laten voeden door de Bron. Dit is het ene Zelf, oneindig krachtig, waar alle kleine bloementuinen uiteindelijk in oplossen. Heb je zin om te spelen in deze mega gemeenschappelijke tuin? Probeer dan niet de wereld te verbeteren, maar start in je eigen bloementuin.