Ken je dat? Je hebt al heel lang in je hoofd om je kamer, je huis of je werkplek op te ruimen, maar het komt er niet van. Iedere keer verzin je een andere reden om het uit te stellen. De plicht roept, de onderhuidse irritatie groeit en dan op een dag hou je het echt niet meer. Eindelijk veeg je alles aan de kant en begin je aan dit zo lang uitgestelde project.

Heel mogelijk denk je na afloop: “Wow, dat viel best mee! Gelukkig heb ik alles weer op orde.” Of misschien denk je: “Pfff, het is eindelijk af. Mijn hemel, wat ben ik blij dat ik me hier doorheen heb geworsteld.” De ene beleving is wat positiever dan de andere, maar in beide gevallen was het iets waar je tegenop zag en wat je liever niet deed.

Velen ervaren een wereld waarin het leven keihard lijkt te gaan. Je e-mailbox zit elke dag weer vol, de kranten van de afgelopen week liggen er nog onaangeraakt bij en je agenda lijkt wel een kunstwerk van afspraken en notities. Maar omdat je zo geïnspireerd bent, heb je tóch besloten om mee te helpen aan een nieuw initiatief en geef je je toch op voor die aanvullende cursus. En naast dat alles staan wellicht je familie en vrienden bovenaan je agenda. En hoe zit het met tijd voor jezelf? Even helemaal niks? Tijd om te voelen hoe het met je gaat en het goed te hebben met jezelf tot in het diepst van je kern?

Komt deze omschrijving je bekend voor? Wie herkent zich hier niet in meer of mindere mate in? Allereerst is er natuurlijk de keuze om niet in die drukte mee te gaan. Gewoon lekker Zen op je eigen eilandje. Maar de enorme hoeveelheid energie die in deze tijd beschikbaar is om je leven expressie te geven, is er! Je kunt er ook voor kiezen om in deze snelle wereld mee te gaan. Maar dan is het van groot belang om je zaken op orde te houden. Of kan je je helemaal overgeven aan je innerlijke leiding die je van moment tot moment laat weten wat je moet doen zonder dat je het zelf plant?

Dat laatste is mijn intentie. En dat wens ik jou ook toe. Dan wordt het contact met je innerlijke leiding je hoofdtaak van de dag en alles wat je dan doet is goed. Als je nog niet op deze plek bent en je verlangt hier wel naar, dan heb ik de volgende overweging voor je: Laat het opruimen en ordenen van je leven geen doel op zich worden. Als je hier geen held in bent en hier ook geen plezier in hebt, stel jezelf dan niet als doel om morgen de hele kast te hebben uitgemest. Laat scheppen van orde in de chaos zoiets worden als een wandeling door het park. Je hoeft niet per se van de ene naar de andere kant van het park te lopen. Gewoon wandelen en genieten is het doel.

Zo kan opruimwoede getransformeerd worden tot opruimgeluk. Gewoon een uurtje opruimen zonder einddoel, steeds weer afgestemd op je innerlijke leiding. Gewoon een beetje rondstruinen in het woud van je dagelijks leven. Eén ding tegelijk. Laat het een reflectie zijn van je innerlijke staat. Ruimte in je geest. Geniet ervan! Neem een extra teug adem en blijf jezelf herinneren dat je gewoon aan het wandelen bent en niet naar de andere kant van het park hoeft.

Zie je dat nu al niet zitten? Misschien dan juist doen, want er wacht een doorbraak op je. Plan desnoods één vast moment per week waarop je je opruimgeluk gaat beoefenen. Net zo lang totdat je je hart erin stopt. Zorg dat niks of niemand je van dat moment afhoudt. Dan begin je te leren dat het opruimen van jouw materiële wereld, ook het opruimen van je geestelijke wereld is. Pas op, want je zou weleens zo’n opgeruimd gelukspersoon kunnen worden die altijd zijn bed op maakt en zijn schoenen netjes naast elkaar neerzet. Maar jij bent gelukkig, want je weet diep vanbinnen dat je met al die kleine dingen je hogere Zelf dient.