The drop with the solution

Geplaatst op 12 oktober 2021 door Wakker Onderwijs

Once upon a time there was a group of drops in the Sea who got together to talk about what the Sea was. One said: “The Sea is infinite, without beginning and without end.” The other said: “The Sea is beyond our imagination, we are but drops.” One also said: “Only when we evaporate will we be reunited with the Sea.” Then a shiny drop of water came forth and said, “I am the waves and the shore. I am the evaporation and the rain. I am the water with all her life. I am the Sea!” Everyone looked at the shiny drop in bewilderment. No one wanted to believe her until, all of a sudden, she dissolved. The other drops looked a bit shaken. “She must have returned to the Sea. I hope one day we will be there too. We might be happy there forever.”

De druppel met de oplossing

Geplaatst op 12 oktober 2021 door Wakker Onderwijs

Click here for the English version

Er was eens een groep druppels in de Zee die samen kwamen om te praten over wat de Zee was. De ene zei: “de Zee is oneindig, zonder begin en zonder eind.” De ander zei: “de Zee gaat boven ons voorstellingsvermogen, wij zijn slechts druppels.” Ook zei er eentje: “Pas als we verdampen, zullen we weer verenigd worden met de Zee.” Toen kwam er een stralend druppeltje water naar voren en sprak: “Ik ben de golven en de branding. Ik ben het verdampen en de regen. Ik ben het water met al haar leven. Ik ben de Zee!” Iedereen keek de stralende druppel verbijsterd aan. Niemand wilde haar geloven totdat ze, zomaar ineens, oploste. De andere druppels keken wat beteuterd. “Ze is vast teruggekeerd naar de Zee. Ik hoop dat wij op een dag daar ook zullen zijn. Daar zullen we vast voor altijd gelukkig zijn.”

Hoe de wereld gehypnotiseerd wordt en hoe ermee te stoppen

Geplaatst op 11 januari 2021 door Wakker Onderwijs

Het volgende artikel is door Yvette Rooding geschreven. Normaal plaats ik hier alleen eigen inhoud. Maar voor dit belangrijke bericht maak ik graag een uitzondering.

Een vriendin van mij is huisarts en haar man werkt bij de bank. Zij vertelt hem uiteraard alles over het virus en zo vertelt zij hem ook dat sommige maatregelen, zoals het mondkapje, niet werkelijk zin hebben. Toch loopt hij de hele dag met een niet werkend mondkapje op en gelooft hij zijn vrouw niet. Zij heeft hiervoor gestudeerd, ze zijn 25 jaar getrouwd en hij weet dat zij nooit tegen hem zou liegen. Hoe kan dat nu? Waarom gelooft hij Mark en Hugo en niet zijn eigen vrouw? Het antwoord is (voor ons) heel simpel: Hij is gehypnotiseerd en is zich daar niet van bewust! Dit geldt voor vele andere mensen en ook zij zijn zich hier niet van bewust. Zij beseffen niet dat zij massaal gehypnotiseerd zijn en vastzitten in één zeer negatief en angstig verhaal.

-WAAROM DENKEN WIJ DIT TE WETEN?-

Uiteraard is dit onze visie maar waarom wij gezamenlijk deze visie delen is omdat wij als hypnotherapeuten twee zaken zien:

Wij zien hoe onze technieken uit de NLP (Neuro Linguïstisch Programmeren) en hypnose openlijk worden toegepast. En wij zien het, omdat wij deze technieken therapeutisch toepassen en als zodanig heel goed kennen en daardoor ook herkennen.
Wij zien hoe enorm veel mensen vol stress, woede en angst vastzitten in dit hypnotische verhaal van de overheid en niet meer open (kunnen) staan voor andere standpunten en ideeën.

Dit baart ons zorgen omdat wij, als geen ander, beseffen welke effecten dit op de langer termijn heeft voor deze mensen individueel. Zowel mentaal, emotioneel maar ook fysiek raken veel van deze mensen uitgeput. Maar wij hebben ook zorgen vanwege de polarisatie en afscheiding in de maatschappij die deze massahypnose te weeg brengt. En dus hebben wij besloten om onze ‘koppen bij elkaar te steken’ en als professionele hypnotherapeuten mensen in te lichten over hoe onze technieken, door onze overheid en in andere landen, ingezet worden. We hopen begrip te kweken én wellicht wat zaadjes te planten om mensen hierdoor bewust(-er) te maken van wat er, volgens ons, gebeurt.

-DE TECHNIEKEN-

We zien hoe deze leiders heel bewust deze angstcultuur blijven handhaven door te ‘framen’. Zij vertellen het verhaal over het virus door specifieke woorden te gebruiken die afschuwelijke beelden in onze (toch al angstige) geest oproepen. Of je bijvoorbeeld zegt: “het is druk op de IC’s omdat vooral oudere mensen van boven de 80 jaar dit virus niet goed aan lijken te kunnen en een percentage overlijdt hier dan ook aan” zal een totaal ander beeld en dus gevoel oproepen dan als je bijvoorbeeld zegt: “De afschuwelijke hoeveelheid doden op de overvolle IC’s geven de overwerkte en onderbezette zorg enorme stress” Door deze laatste zin gaat ons eigen overlevingsmechanisme gelijk op tilt! “Wij kunnen er allemaal aan sterven, is er misschien geen ruimte op de IC, als ik ziek word waar moet ik heen”.

Je begrijpt dat de manier waarop je vertelt enorme impact heeft op de mens die luistert.

De herhaling van deze zinnen, de woorden in overtreffende trap, de koppelwoorden en de manier waarop zij zinnen afbuigen zorgen ervoor dat het opdrachten worden die direct in ons onderbewustzijn (kunnen) belanden. Wij zien met lede ogen aan dat in ons land (maar ook in andere landen) op een heel specifieke manier suggesties rechtstreeks in het onderbewustzijn van de mensen worden gezet.

Wij gaan niet in op de achterliggende motivatie hiervan omdat we daar alleen naar kunnen gissen maar het voelt in ieder geval niet oké voor ons. Door voortdurend deze angstige en vaak zeer overbodige priming, blijven mensen in hun Freeze-, Flight- of Fight-modus, wat zeer ongezond is voor ieder mens. Als deze heftige en zeer angstige concepten voortdurend herhaald worden door zowel de leiders als de reguliere media dan wordt het iemands waarheid, zonder dat diegene daar bewust voor kiest! Dat heet ook wel: Subliminaal Programmeren.

-POSITIEF EN NEGATIEF-

Wij, hypnotherapeuten, gebruiken ook deze technieken. Maar dan in overleg met de cliënt (!) én om positieve en helpende suggesties in iemands onderbewustzijn te creëren. Zo kan de cliënt uit zijn negatief hypnotische verhaal komen.

-WANNEER BEN JE ONTVANKELIJK VOOR HYPNOSE?-

Iedereen is in meer of mindere mate ontvankelijk. Immers als jouw moeder je 20 keer vertelde dat je iets op een bepaalde manier moest doen, dan zit dat als een programma in jouw onderbewustzijn en doe je die handeling nu nog steeds zo. Hypnose betekent dat je suggesties aanneemt als ‘waarheid’. Dat gebeurt meestal heel gemakkelijk als je kind bent. Dan sta je open en vertrouw jij op jouw ouders en leraren/omgeving. Als je ouder wordt zal je pas nieuwe suggesties aannemen als je de ander vertrouwt. Vaak zijn dat mensen waar je tegenop kijkt. Artsen zijn zo’n mooi voorbeeld. Daar nemen we vaak zonder nadenken van aan, dat het klopt wat zij zeggen. Daarnaast neem je heel gemakkelijk alles aan als je dus in een gehypnotiseerde staat bent (mits datgene, wat er tegen jou gezegd wordt, niet tegen jouw waarden en normen ingaat). Dan zal je suggesties onbewust opslaan en geloven.

-WAT IS EEN HYPNOTISCHE STAAT?-

Dat is een trance-staat. Een ontspannen toestand waarin je ontvankelijk bent voor de suggesties van de hypnotiseur. Het is een situatie waarin de kritische mind even zijn mond houdt en jouw brein-activiteit onder de 14 hertz zit. Je kunt deze hypnotische staat op (grofweg) 2 manieren opwekken:

Door iemand diep te laten ontspannen
Door iemand schrik aan te jagen.

Schrik werkt eigenlijk het beste. Als mensen schrikken kun je ze heel makkelijk en snel in een diepe hypnose krijgen. Hierdoor gaan zij helemaal open staan voor het aannemen van suggesties.

-NAAKTE MENSEN IN DE ZAAL ZIEN-

Hoe sterk kan hypnose werken? Velen kennen wel de shows van Rasti Rostelli of andere hypnotiseurs. Een altijd geslaagde hypnosesuggestie is, dat de hypnotiseur tegen de gehypnotiseerde zegt dat de zaal vol met naakte mensen zit. Op vele filmpjes is terug te zien hoe zo’n persoon onwijs in de lach schiet en met het schaamrood op de kaken steeds weer opnieuw kijkt naar al die ‘naakte’ mensen. Eenmaal in hypnose geloof je deze suggesties zo diep dat het werkelijkheid wordt voor jou. De gehypnotiseerde persoon is er niet meer vanaf te brengen. Hij zíet en ervaart écht een zaal vol met naakte mensen en heeft ook niet meer in de gaten dat hij gehypnotiseerd is. Pas als de hypnotiseur hem uit die hypnose haalt en de suggestie weer ongedaan maakt, dan zal deze persoon de mensen in de zaal weer gaan zien zoals ze zijn: namelijk, met kleding aan.

-ENORME SCHRIK-

Zoals wij het zien is begin 2020 vrijwel iedereen in die hypnose-staat terecht gekomen door de enorme shock van de pandemie. Die schok was zo groot dat het bijna onvermijdelijk was. Ons onderbewustzijn stond totaal open en de kritische mind was ver te zoeken. Onmiddellijk werden we na die shock bestookt met negatieve framing, afschuwelijke beelden en angstige suggesties van de overheid en via de media. Hierdoor kon dit beangstigde hypnotische verhaal over het dodelijk virus zich, zonder dat velen zich ervan bewust waren, nestelen in hun onderbewustzijn. Door de vele herhalingen, iedere dag, ieder uur, al maandenlang is dit verhaal, deze ‘waarheid’ voor vele mensen dé waarheid geworden en kunnen ze het niet meer anders zien. Je zou kunnen zeggen: “zij zien een zaal vol met naakte mensen” (=dodelijk virus) en zij kunnen het niet meer ‘niet-zien’ omdat de hypnotiseurs blijven herhalen dat dit de waarheid is…

-WEL OF NIET BEVATTELIJK VOOR HYPNOSE?-

Niet iedereen is even bevattelijk voor hypnotische verhalen. Dus sommigen mensen kwamen er al snel weer uit, schudden hun hoofd en bekeken de zaak van alle kanten.

Dat kan komen door allerlei redenen. Sommige mensen zijn zich alweer snel op andere zaken gaan focussen. Sommige mensen hebben van nature een zeer kritische mind. Andere mensen zijn van nature geneigd om zaken altijd van alle kanten te bekijken.

En er zijn mensen die nieuwe hypnotische verhalen vonden waar zij zich in vastbeten. Weer anderen waren hypnotherapeut en doorzagen de technieken al snel

-WAKKER SCHREEUWEN-

Wat gebeurt er nu als mensen uit het hypnotische verhaal stappen en zien dat de pandemie toch enigszins anders in elkaar zit dan het in eerste instantie leek? Dan willen ze de (nog gehypnotiseerde) mensen dit ook vertellen. Maar die begrijpen hen niet. Zij zijn nog steeds gehypnotiseerd en zien echt nog steeds (als het ware) een zaal vol met naakte mensen! Oftewel, zij geloven nog steeds in het angstige verhaal over het dodelijke virus dat iedereen dood maakt. Zij kunnen het werkelijk (nog) niet anders zien door die hypnose.

-BEGRIP HEBBEN VOOR ELKAAR-

Wij als hypnotherapeuten vinden het heel belangrijk dat mensen dit begrijpen, omdat juist deze kennis weer kan leiden tot verbinding. Het is geen onwil of dommigheid. Zij zijn (en worden) nog steeds gehypnotiseerd door onze overheid en de reguliere media (mainstream media). Vergeet niet dat jij en ik ook vast zaten in diezelfde hypnose!

Ieder mens heeft zijn eigen tijd en tempo waarop hij of zij uit die hypnose komt.

De manier waarop mensen normaal uit hypnose komen kan op 2 manieren:

De hypnotiseur (=leiders van een land) haalt hen eruit (wij zijn bang dat dit nog even op zich laat wachten )
De persoon luistert niet meer naar de hypnotiseur en stapt er zelf uit. Dit kan doordat het verhaal als te belemmerend wordt ervaren.

En vaker nog omdat mensen ineens een -hé-huh?-moment ervaren. Dat is het moment waarop zij uit die hypnose komen en de zaken kritisch kunnen onderzoeken. Nu de maatregelen steeds gekker en buitenproportioneel worden zie je als vanzelf steeds meer mensen denken: “hé, huh”??? Dat is vaak het moment waarop ze uit deze (Massa-)hypnose komen.

-WANNEER BEN JE UIT HYPNOSE?-

Dit is een onderwerp waar wij alleen al 25 blogs over kunnen schrijven. Dus voor nu kiezen we voor het volgende praatplaatje zodat het simpel blijft. Je zou kunnen zeggen dat je:

UIT hypnose bent als je weer verschillende standpunten kunt innemen zonder al te heftige emoties om daarna bewust te kiezen voor datgene waar jij in wilt geloven. Vanuit vrije wil.
IN hypnose bent als je gehecht bent aan jouw eigen verhaal en dat verhaal ziet als de énige waarheid.

Dat bemerk je vaak doordat je anderen ‘op de kop wil timmeren’ omdat zij jouw waarheid niet aannemen. En wij willen hierin eerlijk zijn: ook wij als hypnotherapeuten herkennen dat ook nog steeds bij onszelf.

-HOE KOM JE ERUIT?-

We willen even focussen op dit specifieke hypnotische verhaal. Om hieruit te komen kun je het volgende doen:

STOP MET KIJKEN EN LUISTEREN NAAR DE HYPNOTISEURS! ZET DE TV/RADIO UIT EN LEES GEEN KRANTEN MEER. Dit helpt velen al om los te komen.
Ga juist tegengestelde (!) meningen beluisteren ondanks al jouw weerstand. Doe dit net zo lang totdat je merkt dat jouw woede en weerstand vermindert. Zodra je daar bent zal je bemerken dat er weer ruimte is om zelf na te denken over jouw keuzes.
Voel je emoties die je voelt, ten volle. Stop ze niet weg! Voel wat je voelt en laat het er zijn, het mag er zijn, je bent mens! Vraag jezelf achter elkaar af:“Wat voel ik nu” en omschrijf daarna aan jezelf wat je voelt in één woord. Blijf deze vraag keer op keer op keer aan jezelf stellen en omschrijf iedere emotie welke in jou opkomt.(Soms is het 4 x hetzelfde gevoel soms zijn het 20 verschillende emoties). Je doet dit totdat je ineens een soort van neutraal gevoel voelt. Dan ben je er doorheen.
Als de emoties te heftig worden is het altijd handig om aan iemand hulp te vragen uiteraard.
Nieuwsgierigheid is ook een geweldige sleutel om uit hypnose te komen. Door alle kanten te belichten en te bekijken, kun je alle standpunten innemen en eruit komen.
Adem diep door je boosheden en verdriet heen, ademtechnieken helpen om uit jouw emoties te komen.

-WAT ALS IK HET VERHAAL BLIJF GELOVEN?-

Wij willen onderstrepen dat als je werkelijk oprecht het hypnotische verhaal inderdaad vanuit verschillende standpunten hebt bekeken, en je dan opnieuw kiest om te geloven dat we in een vreselijke en zeer dodelijke pandemie zitten, dit wat ons betreft helemaal oké is!

Dat is de vrijheid van meningsvorming, van de vrije wil, dat is zo mooi. Hoewel wij persoonlijk niet in dit hypnotische verhaal geloven, laten wij uiteraard iedereen vrij om te geloven wat zij willen geloven. Ons doel als therapeuten en alsmede met dit stuk is om tools te geven waarmee ieder mens vanuit zijn éigen kritische denken en dus vanuit vrije wil, zijn of haar eigen standpunt in kan nemen. Daarvoor moet je wél eerst uit dit hypnotische verhaal stappen zodat je alle standpunten kunt innemen.

-LAATSTE TIP-

Voel altijd of het verhaal jouw persoonlijke emotionele leven dient, dat mag jouw uitgangspunt zijn! Jouw leven is namelijk fijn en gelukkig als jij je fijn en gelukkig voelt. Het heeft niets met de buitenwereld te maken. Dus maakt het verhaal dat je gelooft jou verward of maakt het jou blij? En als je beseft dat je eigenlijk leeft in een wereld vol met verhalen, besef dan ook dat, als je toch mag kiezen, je mag kiezen voor het verhaal waar je het meest gelukkig en blij van wordt.

Liefs

Yvette

& de hypnotherapeuten:

Mark Ringnalda

Monique Boevéé-Spijkers

Petra Niemeijer

Melany Van Oorsouw

Ilse Ruijgrok

Edwin Braker

Suzanne Buddiger

Annemie Derix

Sietske Hintzen

Len Ny

Thomas Scheers

Graziella Pieri

Marjo Verheij

Marion van Zijl

Een licht aan de hemel

Geplaatst op 10 december 2020 door Wakker Onderwijs

Ruim 2000 jaar geleden was er een groot licht aan de nachtelijke hemel. Het werd de ster van Bethlehem genoemd omdat het een nieuwe tijd aankondigde waarin het pasgeboren kindje Jezus een hele belangrijke rol zou vervullen. Het was het begin van het vissentijdperk. Een periode die in het teken stond van “ik geloof”. Omdat het geloven is, en niet weten, kon er door de (religieuze) leiders erg misbruik van gemaakt worden. Veel van de krachtige boodschap die Jezus kwam brengen, werd misbruikt en onzuiver. Ook van vele andere heilige geschriften. Door bijvoorbeeld de Dode-zeerollen en het evangelie van Thomas hebben we kunnen zien hoe de boodschap oorspronkelijk was bedoeld.

Laten we nog een stukje verder uitzoomen: De aarde tolt om haar as. Daar doet ze zo’n 26.000 jaar over. Een ruime tweeduizend jaar per dierenriemteken. Op 21 december 2020 is de overgang van het vissentijdperk naar het watermantijdperk. Een tijdperk van “Ik ben”. De mens mag de strijd van het overleven loslaten en massaal zijn/haar verbinding met de Goddelijke Bron gaan herstellen. Oude systemen van macht, misbruik en onderdrukking zullen niet langer welkom zijn. Het zelfbestuur van ieder wezen wordt geëerd, want het zal in lijn zijn met het hart van het ene Zelf dat we zijn.

De afgelopen decennia is er steeds een beetje meer van het kosmisch licht naar de aarde gekomen om de aarde zelf en al haar leven te voeden met het Eenheidsbewustzijn. 21 december 2012 was een belangrijk omslagpunt. Onze galactische familie wist dat als de mensheid zichzelf dan niet tot uitsterven had gebracht, de weg vrij zou zijn voor planetaire ascensie. De geboorte hiervan zal precies 8 jaar later, aankomende 21 december, plaatsvinden, als het begin van het glorieuze gouden tijdperk. In vele uithoeken van het universum werd hier al lang geleden over gesproken.

Ook dit keer zal er een groot licht aan de nachtelijke hemel zichtbaar zijn. Jupiter en Saturnus zullen op die dag bijna volledig in één lijn met elkaar en de aarde staan. Met het blote oog zullen ze zeer dicht naast elkaar staan. Dit keer wijst het niet de weg naar de Christus in een kribbe, maar naar de wederkomst van Christus in ieder van ons. Hoe symbolisch, dat dit plaatsvindt op de donkerste dag. Vanaf dat moment wordt het elke dag een stukje lichter.

Zal de wereld meteen veranderen? Ik denk het niet. De sluier tussen de dichte 3D realiteit en de hogere dimensies zal zo dun zijn, dat zij die de lont van hun geestelijke olielamp getrimd hebben, als eerste de verandering gaan merken. Dat is voor mij en voor velen al gaande. Vanaf dan zal er een voelbaar collectief omslagpunt zijn. Tot op DNA-niveau zullen onze lichamen een versnelde transformatie doormaken. En ieder zal een innerlijke keuze moeten maken om dit welkom te heten of niet. Grote geheimen die voor de mensheid verborgen zijn gehouden, zullen aan het licht komen. Daar hebben we dit jaar al een voorproefje van gehad.

We mogen elkaar helpen om ons af te stoffen van de as van het slagveld. We mogen elkaar aanmoedigen om onze innerlijke balans te herstellen. Vandaaruit hebben we nog heel wat karma te vereffenen. Alleen al het herstel van de natuur en het omschakelen naar een nieuwe vorm van samenleven zal veel van ons vragen. Vrijheid van mening wordt weer gezien als een groot goed. Onze menselijke diversiteit maakt ons sterk. Alle puzzelstukjes zijn belangrijk in het zichtbaar maken van de Ene Godsvonk. Ziektes zullen worden genezen vanuit harmonie met de (kosmische) natuur en vanuit een holistisch standpunt. En onderwijs? Haha, wie zal het zeggen? In elk geval geen onderwijsplicht meer, want de drang om te leren zit van nature in ieder van ons. Deze kun je niet forceren. Wanneer deze veranderingen gaan plaatsvinden? Dat hangt van jou af. Welke keuzes ga jij maken? Hoe meer mensen de nieuwe aarde omarmen, hoe makkelijker het voor het collectief wordt.

Dank je wel lezer en medereiziger van dit kosmische avontuur. Het zijn pittige tijden voor velen. Weet dat we het samen doen. Dank je wel, familie van het Licht, voor alle hulp en het hooghouden van ons goddelijk erfgoed. Jullie hebben de aarde gezegend terwijl wij oorlog aan het voeren waren. Dank je wel voor alle genade die ons geschonken wordt.

Dit is een deel van mijn visie. En zo kiezen we allemaal het zaad van onze creaties. Dat begint met een keuze welke gedachten je wilt koesteren. Laat je niet misleiden door alle angst die ons nu nog wordt voorgeschoteld. Maak ruimbaan voor een hart dat weer mag vliegen op de wind van Liefde.

✨ GELUKKIG NIEUW TIJDPERK ✨

Het resultaat van je gedachten

Geplaatst op 21 mei 2020 door Wakker Onderwijs

Langzaam worden de Corona-maatregelen versoepeld. Het “normale” leven lijkt zich weer aan te dienen. Scholen gaan weer beginnen, horecaondernemingen gaan weer open, de snelwegen worden weer drukker.

Maar wat heeft zich de afgelopen maanden op diepere lagen afgespeeld? En denk je dat je nu klaar bent met dit proces? Of is dit pas het begin van een diepere, meer permanente transformatie? Wil je het oude leven oppakken? Heb je hier werkelijk een keuze in?

Welke lessen heb je de afgelopen maanden mogen leren? Welke angsten ben je onder ogen gekomen? Welke verlangens heb je gekoesterd? Waar heb je echt voor jezelf gekozen? Op welke manieren heb jij je hart leren openen? Welke dingen ben je meer dan ooit gaan leren waarderen?

Jouw antwoorden op deze vragen zijn kostbaar. Als je voldoende vertraagt terwijl je in de wereld stapt, ben je in staat om je dit te blijven herinneren. Zo kun je bij iedere keuze die je NU maakt, trouw zijn aan alles wat je hebt geleerd. Of in andere woorden: JE KUNT JE NIEUWE DOWNLOADS GAAN ACTIVEREN. Dat is de manier waarop de nieuwe aarde vorm gaat krijgen.

Het verandert niet doordat regeringen andere keuzes gaan maken. De aarde verandert omdat jij andere keuze maakt. Omdat jouw bewustzijn is gegroeid. Jouw realiteit wordt gevormd door wat jij waarde geeft. En wat jij handen en voeten geeft, IS wat jij waarde geeft. Is de wereld van de vorm werkelijk zo kneedbaar? Mijn antwoord is JA! En niet alleen op microniveau, maar ook op macroniveau.

Ik zal je een voorbeeld geven: Ik ontmoette mijn ouders. Zij denken anders over de Coronasituatie. En ik voelde me hierover veroordeeld. Dit is wat er toen gebeurde:

Ik voelde boosheid, verdriet, onmacht, en de rest van de emotionele rattenplan. Ik nam verantwoordelijkheid voor deze emoties in plaats dat ik de oorzaak bij mijn ouders legde.
Ik bleef de dagen erna de pijn ervan voelen, maar richtte mijn aandacht op mijn hart en op een plek van verbinding met mijn Goddelijke kern.
Ik voelde liefde voor mijzelf en voor mijn ouders, ongeacht de situatie.
In de liefde voor mezelf voelde ik helder welke maatstaven voor mij belangrijk zijn en welke grenzen ik mag/wil stellen.
Een week later was het tijd om dit met mijn ouders te delen. Ik voelde de Liefde als basis en was niet langer gehecht aan de uitkomst. Ik communiceerde hoe ik mij voelde en wat ik in ons contact verlangde.
Ik luisterde oprecht naar wat zij te zeggen hadden.
Tot mijn verbazing reageerde mijn ouders: “Ik kan me niet herinneren dat ik dat gezegd heb. Ik geloof je woord. Maar ik denk er nu anders over. Als ik dat gezegd heb, dan voelt dat nu niet meer waar voor me.”
Ik accepteerde mijn ouders boodschap en liet daarmee los wat gebeurd was.
De pijn had geen grip meer op me. “Alsof” het nooit gebeurd was.
Alleen de verbinding tussen ons bleef over.

MIJN WERELD VERANDERDE MEE, OMDAT IK EEN HELDERE FOCUS BLEEF HOUDEN OP WAT IK ECHT BELANGRIJK VOND.

Ik leer dit accepteren als een universele waarheid. Het manifesteert zich in alles en in iedere situatie. Hoe zie jij dat? Durf jij deze grootse wet te overwegen, te omarmen en te leven? Hoe zou dat er uit zien bij de keuzes die je maakt op je werk? En in de manier waarop je verbinding maakt met de mensen om je heen? En in je zorg voor de aarde, of de kijk op jezelf?

JE KRIJGT HET RESULTAAT VAN JE GEDACHTEN. In deze tijd, waarin de kosmische krachten zo intens aanwezig zijn, wordt dit duidelijker dan ooit. Dit is de tijd om heldere authentieke keuzes te maken.

Vertraag.
Doe alles wat je doet in verbinding met je Goddelijke kern
Wees aanwezig in je lichaam.
Voel.
Wees trouw aan jezelf.
Neem je verantwoordelijkheid.
Wees dankbaar en vier feest!

Er zijn nog veel vragen waar ik de komende tijd een helder antwoord op verlang te krijgen:

Hoe heeft het Coronavirus kunnen gebeuren?
Wie namen tot nu toe daadwerkelijk de beslissingen in de wereld?
Wat is de werkelijke agenda achter het idee van de 1,5 meter samenleving?
Waarom is vaccinatie opeens zo belangrijk geworden?
Waarom is in deze tijd 5G door onze strot geduwd?

Sommige dingen zullen zich oplossen doordat ik mijn FOCUS VERLEG. Ze verdwijnen als sneeuw voor de zon. Andere zaken vragen om mijn ACTIEVE PARTICIPATIE. Ze dwingen me te gaan staan voor mijn hoogste waarheid en om grenzen te stellen. Niet vanuit oppositie, maar vanuit liefde. Dat vraagt om moed. Moed om te veranderen. Moed om niet klakkeloos mee te gaan met de grote massa. Maar vooral moed om door alle uiterlijke vormen in mijn hart te blijven geloven. Dat wens ik jou ook toe.

Dank je wel dat je er bent moedig mens.

Liefs, Nico

Aardetransitie en onze rol hierin

Geplaatst op 24 oktober 2019 door Wakker Onderwijs

Ik kan voelen dat de komende maanden en jaren, zich zeer essentiële processen gaan uitspelen die horen bij de transformatie van de aarde. De enorme hoeveelheid energie/ creatiekracht die momenteel beschikbaar is, kan zowel door het licht als door het duister worden ingezet. Oude machtsstructuren en leiders van deze tijd, voor en achter de schermen, zullen zo worden ingezet dat ze het ‘oude’in stand proberen te houden. Dit is als het tegenhouden van een stromend beekje. Al kun je het stromende water lang tegenhouden,uiteindelijk is het onmogelijk. Hoe langer we als mensheid die verandering in onszelf tegenhouden, hoe groter de krachten van het stromende water worden.

Er wordt gerapporteerd dat momenteel op aarde per dag zo’n 200 diersoorten uitsterven, waaronder veel insectensoorten die nodig zijn voor de bevruchting van onze gewassen. Grondstoffen raken uitgeput. De hoeveelheid bomen op aarde neemt dagelijks met haast onvoorstelbare hoeveelheden af. Dit zorgt voor nog instabieler weer, minder omzetting van CO2 en zuurstof en voor verschralingvan de aardeop grote schaal. Bomen zijn belangrijke natuurkrachten op aarde die we heel hard nodig hebben.

De krachten van het oude machtssysteem die gericht zijn op ‘economische groei’ zijn enorm. We worden verleid met extreem goedkope vliegreisjes, met aanstellingen in het bedrijfsleven en bij de overheid,waarbij we een ton of meer per jaar verdienen. Er wordt ons een beeld geschetst alsof er niks aan de hand is en dat we dit welvarende leven allemaal te danken hebben aan een superieur overheidssysteem, dat zelfs in staat is om de natuur naar zijn hand te zetten.

Meer en meer onrustbreekt uit, bij boeren, leraren, zorgverleners en bezorgde burgers. Schoolsystemen storten in, infrastructuren kunnen de enorme hoeveelheden verkeer niet of nauwelijks aan, de huidige vorm van landbouw loopt steeds verder vast, vluchtelingen vanuit de hele wereld blijven aankloppen en de natuur gaat met de dag verder achteruit.

En tegelijkertijd is daar die prachtige groei van bewustzijn. Over de hele wereld worden mensen wakker en verlangen naar een vredige samenleving waarin we werkelijk voor elkaar zorgen en ons herinneren wie we werkelijk zijn.

Ik zie twee opties:

Wereldleiders en overheden zien in dat het zo niet langer gaat en zijn bereid hun macht te delen met de burger zodat de burger daadwerkelijk het voorbeeld kan leven en nieuwe veranderingen in gang kan helpen zetten.
Wereldleiders en overheden zijn niet bereid hun macht te delen met de burger zodat de burger als van nature ongehoorzaam gaat worden. Dit zal waarschijnlijk leiden tot opstand en steeds hoger oplopende excessen.

Ik roep in mijzelf dagelijks optie één aan. Een zachtmoedige transitie van de aarde en al haar leven waarbij het individu geëerd en gerespecteerd wordt en we samen leren leven voorbij strijd en angst voor tekort.

Aangezien optie twee meer en meer vorm begint te krijgen, wil ik jou als lezer oproepen geen enkele vorm van strijd aan te gaan. Want iedere vorm van strijd, is strijd met jezelf. Oorlog kun je niet bestrijden met wapens. Niks is op te lossen met geweld. Zet vandaag concrete stappen tot verandering. Hou voor ogen wat je het liefst wilt en wees daar trouw aan. Neem iedere dag tijd om stil te staan bij wat je het liefst wilt en vraag jezelf af of je daar trouw aan bent geweest. Geef jezelf iedere dag de kans opnieuw te beginnen.

Als je het gevoel hebt dat je onrecht aangedaan wordt, laat dan je stem horen, wees het levende bewijs, in je acties, dat het anders kan en blijf geloven in jezelf en in je dromen. Kom met een alternatief. Bovenal, weet dat je als mens slechts een instrument bent van een veel groter geheel. Vertrouw op het Licht in jezelf. Het licht zal je helpen de meest liefdevolle stappen te zetten die nodig zijn. Door net als de bomen, stevig met onze voeten op de aarde te staan en onze kruinen gericht naar de hemel, zullen we ons onze werkelijke natuur herinneren. Er is een overvloed aan hulp, die ons kan ondersteunen zodra we er om vragen.

Klik hier voor mijn videoboodschap hierover.

Eeuwig leven en mens zijn

Geplaatst op 25 augustus 2019 door Wakker Onderwijs

Als ik me verbind met mezelf dan ben ik mij bewust van een staat van zijn die ik “Dierbare aanwezigheid in mij” noem. Ik realiseer me steeds dieper dat dit deel ook aanwezig is als mijn lichaam zal sterven. Het is het onsterfelijke deel in mij. Hoe cool is dat?! Het is het deel waar ik met jou voor altijd samen ben, voorbij het aardse leven. En je hoeft niet te wachten tot je aan gene zijde bent. Ik vind het tijd worden om hier open over te spreken en het met je te delen. Want ik realiseer me dat iedereen ermee in contact is, alleen weinigen bereid zijn dit toe te geven. Door er open over te praten wordt het voor jou misschien ook gemakkelijker je hiervoor te openen.

We stellen onszelf graag vragen als: “Zou er leven zijn na de dood?”, “Zijn wij de enige in dit universum?”, “Wie of wat is God?”, “Wat zou de zin van het leven zijn?”. Ik geloof dat het hele behulpzame vragen kunnen zijn, zolang je maar niet de antwoorden buiten jezelf probeert te zoeken. Het staat niet in de Bijbel, de Koran, de Tripitaka, de Bhagavad Gita, Een Cursus in Wonderen of in welk ander heilig geschrift dan ook. Daar vind je slechts de vinger die de “juiste” kant op wijst. Je WEET het al! Echt, de antwoorden zijn er tegelijk met je vragen. Ze wachten om gehoord en erkend te worden in jezelf. Vaak is het antwoord te vinden in de stilte. Het is niet voor niks dat zo velen God in de stilte vinden.

In deze tijd van wereldwijd ontwaken, een collectieve verschuiving van ons bewustzijn, voel ik dat het tijd is om te leven vanuit mijn grootsheid, dit eeuwige Zelf. Het is tijd om te gaan staan voor het innerlijk weten van het eeuwig bruisende, dansende, gevende, stralende aspect in jou en mij. Maar hoe doe je dat?

Wat mij betreft begint dat met een balans te vinden tussen weten en niet weten. Vanuit mijn eeuwige Zelf weet ik alles. Maar vanuit deze aardse werkelijkheid ben ik niet met dit Alles in contact. Dat wat ik weet, zijn mijn talenten. Ze zijn er om te delen met de wereld en zo een puzzelstukje van de kosmische puzzel in te vullen. Vanuit mijn menszijn weet ik feitelijk niks als absolute waarheid. Het lijkt mij heel gezond om dit voor jezelf te overwegen. Als je iets met je ogen ziet, weet je dan zeker dat anderen dit precies zo waarnemen? En als je iemand iets vertelt, weet je dan zeker dat die ander de boodschap precies zo opvangt zoals je het hebt verzonden? En welke waarneming is meer waar? Die van jou of die van de ander?

De wereld om ons heen is niets meer dan een constructie van ideeën die we zelf vorm hebben gegeven. Iedereen heeft zijn eigen ideeën en leeft daarmee in zijn/ haar eigen bubbel. Het is voor mij dan ook zinloos en pijnlijk geworden om mijn eigen ideeën te verdedigen en erover te discussiëren. Je kunt je ook op hartsniveau met iemand verbinden. Dan prik je als het ware door de bubbel heen. Dat is de taal die we allemaal verstaan.

Leven vanuit mijn hart betekent voor mij iedere dag opnieuw mijn hart voeden. Of zoals Ramses Shaffy dat bijna 50 jaar geleden verwoordde: “Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder”. Alleen “vergeef en creëer” mis ik nog in dit rijtje. En “vecht” vertaal ik niet als vechten tegen iets, maar als vastberaden zijn.

Wat mij betreft doet het er niet toe welke ideeën je gelooft. Ze zijn waar voor jou en dat is wat ertoe doet. Ik wil dit in jou en in mezelf eren. Ze zijn de leidraad waardoor je bubbel steeds ruimer wordt, want ze leiden naar een steeds groter perspectief. Voor mij is er geen universele waarheid. Er is een universeel ZIJN waar jij en ik deel van uit maken. Ik moedig je aan om jouw waarheid met al je passie te leven, zonder er aan gehecht te zijn of om het anderen op te dringen. Leven vanuit je eigen waarheid is leven vanuit Licht. Het nodigt de Goddelijke Essentie uit om door jou heen te werken en je de Bron te herinneren.

En in de tussentijd hebben we ons aardse spel te spelen. Een spel om met moed en bewustzijn te spelen. De lichte én de donkere kanten. Een spel waarin je de hoofdprijs wint als je het antwoord weet op de vraag: “Hoe kan ik mijn Goddelijke Zelf hier op aarde leven?”

Het leven is kostbaar. De aarde die ons voedt, is kostbaar. Zij en al het leven dat ermee is verbonden, hebben onze zorg nu hard nodig. Stap naar voren als Goddelijk Zelf en als mens. Je hoeft niemand ergens van te overtuigen. Het voorbeeld leven is genoeg.

Namasté

Voorstander of Tegenstander?

Geplaatst op 8 juli 2019 door Wakker Onderwijs

We zijn het zo gewend om onze mening te geven. Ook ongevraagd. “Dit vind ik goed! Dat vind ik stom!” Dan rijzen de volgende vragen bij mij op: Is mijn mening meer waardevol dan die van een ander? Heeft iemand met meer autoriteit een betere mening? Is het belangrijk om mijn mening te verdedigen? Is er überhaupt zoiets als een ultieme waarheid? En als die er niet is, waarom vecht ik dan nog? En als die er wel is, waarom vecht ik dan nog? Want als ik ergens tegen ben, ben ik dan niet aan het vechten (met mezelf)?

Je bent bijvoorbeeld tegen het komende 5G netwerk, tegen onnodig plastic, tegen onnodige vliegreisjes, tegen de huidige farmaceutische industrie, tegen kanker….enzovoort, enzovoort. Word je daar niet moe van? Ergens tegen zijn roept oppositie op. Het kan heel subtiel zijn, maar het is een vorm van oorlog voeren. Het is je aandacht richten op afscheiding in plaats van verbinding. Dat zou dus alle reden kunnen zijn om niet meer ergens tegen te willen zijn.

voorstander Wat nou als je je alleen maar concentreert op waar je vóór bent? Bijvoorbeeld niet tegen kanker of 5G, maar voor een gezonde en veilige samenleving. Of niet tegen onnodige vliegreisjes, maar voor het zorgen van onze planeet. Hier hoef je geen preken over te houden. Je beste reclame is door vanuit een bescheiden houding zelf het voorbeeld te leven. Niet omdat je denkt het beter te weten, maar omdat het je verlangen is om trouw te zijn aan dat wat er in je leeft.

Als dat wat in je leeft in oppositie lijkt met dat van een ander, dan nodig ik je uit om het volgende te overwegen:

Ik hoef geen gelijk te hebben.
Ik hoef mezelf niet te verdedigen.
Ik relativeer mijn eigen inzichten, ze zijn steeds aan verandering onderhevig.
Ik ben nieuwsgierig wat er in de ander leeft. Wat komt deze persoon mij brengen?
Ik voel liefde voor de ander, voorbij de woorden.
Ik voel compassie voor andermans weg.
Ik geef alleen mijn mening/advies als er om gevraagd wordt.
Ik ben het levend voorbeeld van waar ik in geloof.

Ik ben benieuwd wat het je brengt als je besluit niet meer ergens tegen te zijn. Het heeft mij meer vrede in mezelf gebracht. Ik ben meer bescheiden en zacht geworden in het uitdragen van dat wat er in me leeft. Ik leef dit nog steeds vol passie en vuur, maar zonder de agenda om iemand ergens van te hoeven overtuigen. Als er oppositie lijkt te bestaan, kan je dit als een uitnodiging zien om dieper te kijken, net zolang totdat je het gemeenschappelijke erin vindt.

Over loslaten en vertrouwen

Geplaatst op 28 december 2018 door Wakker Onderwijs

De afgelopen twee jaar is een tijd geweest van loslaten, niet weten, vertrouwen en moed. Het was zeker niet een comfortabele tijd. Maar het heeft me krachtiger gemaakt. Ik heb diepe lessen mogen leren. In deze blog neem ik je mee op mijn reis naar binnen.

Bijna tien jaar geleden besloot ik samen met een groep van zo’n twintig mensen, onder leiding van twee spirituele leraren, in Limburg een plek voor genezing te creëren. Omdat een ongenezen genezer niet behulpzaam is, was het tijd voor mijn eigen genezing. Niet van lichamelijke ziektes, maar van mijn overtuigingen dat ik afgescheiden ben van mijn Bron. Ik had een stevige hand nodig die mij wilde leiden uit hardnekkig ingesleten overtuigingen. Hoe werkelijk is een vergankelijke wereld? Wie is er verantwoordelijk voor mijn ervaringen? Ben ik hier slachtoffer van? Is mijn Godsbesef gebaseerd op concepten of op een innerlijk weten? Waar is deze Bron van liefde? Wat is het om Liefde te zijn? En wie is het die dit zich allemaal afvraagd? Deze vragen hebben mij wakker geschud uit een droom van onwetendheid. En nog elke dag scherpen ze mijn gedachten en openen ze mijn hart.

Ik heb 8 jaar lang diepe lessen mogen leren en me dienstbaar mogen maken aan de gemeenschap. Ik heb er geleerd hoe krachtig het is om samen te zijn met één helder doel. Hoe je elkaar hierin kunt versterken en uit kunt stijgen boven jezelf. Maar ik heb ook de valkuilen mogen ervaren. Want als de leidinggevenden je geen ruimte geven tot zelf denken en eigen beslissingen nemen, dan blijf je hangen bij dat wat zij je te bieden hebben. Hoe mooi en zuiver het ook mag zijn, het heeft een plafond waar je vroeg of laat doorheen wenst te breken. Mijn pad is uniek en dat van jou ook. Ook al gaat het over een pad van Eenheid en Non-dualiteit, toch is iedereen gekomen om daar zijn/haar eigen invulling aan te geven. Daar moet ruimte voor zijn, zonder dat je er gehecht aan bent. Het is een delicate balans tussen je eigen identiteit opgeven en tegelijk jezelf te zijn.

Ik vroeg me in die tijd twee dingen af:

Wat wil de heilige leiding in mij dat ik doe?
Wat is er nodig om zo snel mogelijk te ontwaken?

Nu zie ik in dat deze vragen mij niet meer dienen. De eerste vraag leidde wat mij betreft alleen maar tot spanning tussen “goed” en “kwaad”, terwijl zoiets helemaal niet bestaat. Alles is slechts een keuze die je dichter bij je hart brengt of verder weg. En van die keuze leer je. Weg met dat eindeloze uitzoeken. Het leidt onvermijdelijk naar oordelen. Tijd om de natuurlijke stroom in mij te volgen.

De tweede vraag heeft alles met de eerste vraag te maken, maar is nog meer gericht op het nastreven van een doel. Het kan heel behulpzaam zijn om heldere intenties neer te zetten voor jezelf. Hoe meer je meester wordt over je geest, hoe meer je intenties werkelijkheid worden. Dus waarom dan niet als intentie hebben om te ontwaken???….Omdat dit impliceert dat ik nu nog niet ontwaakt ben! Oeps…en ik krijg het resultaat van mijn overtuigingen dat ik nog niet compleet, volmaakt en heel ben. Dat is niet wat ik wil. Ik leer steeds meer om te rusten in zijn.

Het zaadje van Eenheid is in mij geplant, maar zal zelf moeten ontkiemen. Niet met wilskracht, maar door een zachte kracht van binnenuit. Het zaadje ontkiemt als het goed verzorgd wordt. Ik kan het niet laten groeien. Dat doet het vanzelf. Ik kan slechts zorgen voor een vruchtbare bodem, voor voeding en voor licht. Ik kan ook niet voor een ander vertellen hoe je dat moet doen. Ik kan wel mijn ervaring delen, zoals in deze blog. En daar kan jij dan weer je voeding uit halen.

Twee jaar geleden besloot ik om de gemeenschap te verlaten. Ik zocht naar een reden waarom. Ik vond er velen, maar geen van allen dekten de lading. Nu zie ik dat ik deze redenen zocht om bevestiging te krijgen in mijn keuze. Die leek ik hard nodig te hebben omdat velen met wie ik dit specifieke pad van genezing deelde, inclusief zij die mij leidde, mijn keuze niet ondersteunden. Ik leek er alleen voor te staan. Alle mechanismen van “goed” en “kwaad” werden in mij geactiveerd. En het hielp me helemaal geen snars. Ik vertrok in grote gespletenheid en nam een stap in het onzekere.

Hoe verdrietig het ook was, het was de beste keuze die ik kon maken. Niet omdat die goed of fout was, maar omdat ik mijn innerlijke impuls durfde te volgen en mocht leren of deze keuze mij diende. Ik merk, terwijl ik dit schrijf, dat ik nog steeds de neiging heb om te spreken over een zuivere of onzuivere keuze. Maar dat is slechts een verkapte vorm van diezelfde strijd tussen goed en kwaad. Door “eruit” te stappen leerde ik zien dat de boodschap van Non-dualiteit in een religieus jasje kan worden gestoken en dan toch weer dogmatisch kan worden. Ieder (religieus) denksysteem kan door zijn eigen concepten worden dichtgetimmerd. Dat maakt dat zij die dit denksysteem aanhangen, geloven dat zij de beste weg hebben gevonden. Ook dat is dan heel stiekem weer voeding voor afscheiding geworden.

Na het verlaten van de gemeenschap kwam pas echt het grote leren. Was ik in staat om datgene wat mij werkelijk diende te blijven voortleven? En durfde ik datgene wat mij niet meer diende los te laten? Shit, weer die oncomfortabele plek van het niet-weten. Deze plek in mij leerde ik steeds meer te verwelkomen. Niet omdat ik een masochist ben, maar omdat het simpelweg bij het leven hoort om vaak slechts één stap tegelijk te kunnen zetten zonder te weten waar het naartoe zal leiden. Ik heb de goedheid van het leven leren vertrouwen. Er wordt voor me gezorgd door de essentie van het leven zelf. Alles is deel van mijn reis zonder afstand, terug naar de Bron in mij.

Ik woonde nog geen jaar op mezelf toen de volgde stap in loslaten zich aandiende. Het jasje van mijn vaste baan als wiskundedocent bij de vrijeschool werd te krap. Ik merkte dat ik niet meer mee wilde in de “oude” manier van onderwijs, terwijl dat juist de reden was dat ik bij de vrijeschool ging werken. Hier is ruimte voor hart, hoofd en handen. Hier is ruimte voor het individuele kind en ook voor zijn/haar zielskwaliteiten. En toch werd er van de kinderen verlangd dat ze uur na uur, vak na vak vol moesten houden om te presteren. Afstevenen op een fel begeerd gezamenlijk einddoel dat met een papiertje wordt beloond. Dit papiertje zegt weinig over het kind zelf, maar is toch nog altijd het meest gevraagde document bij bijna elke sollicitatie. Mijn ideeën hierover heb ik omschreven in een blog van twee jaar geleden.

Het was me helder dat ik ook qua werk een nieuw pad mocht kiezen. Mijn inzichten waren duidelijk. Maar ik had inmiddels ook geleerd dat ik geen goede reden hoefde te hebben om los te laten. Mijn innerlijke impuls was genoeg. Mijn moeite met deze beslissing zat hem vooral in mijn verantwoordelijkheidsgevoel naar de kinderen en naar het nog kleine team van de pas gestarte school. Mijn verstand zei dat ik op z’n minst het jaar moest afmaken. Maar mijn innerlijke stroom liet mij weten dat het tijd was. Met opgeheven hoofd, wankele benen en een dankbaar hart heb ik toen mijn baan op de Vrijeschool losgelaten. Mijn toenmalige mentorkinderen laten me nog altijd weten dat ze me missen. Dat doet me goed en geeft me tegelijk een gevoel van onmacht. Het vraagt om een nog dieper vertrouwen in mij dat als ik mijn hart volg, ik uiteindelijk voor iedereen het meest behulpzaam zal zijn.

Na een aantal weken van herstel pakte ik de draad weer op. Mijn werk als zelfstandig ondernemer had op een laag pitje gestaan omdat het werk op de vrijeschool veel van mijn energie en aandacht vroeg. Nu was er alle ruimte om dit een nieuwe impuls te geven. De vraag was of ik hier voldoende inkomsten uit zou kunnen genereren. En zou het binnen het onderwijs zijn, of meer in het begeleiden en trainen van groepen in hun persoonlijke ontwikkeling? Oh ja, één stap tegelijk, vertrouwen en loslaten…

Die stap werd een 200-uur yogaopleiding. Ik gaf al regelmatig yoga en genoot van het prachtige samenspel van fysiek bezig zijn en de spirituele voeding. Het is echter geen werk waar je van kunt verwachten snel rijk te worden. Maar geld was niet mijn drijfveer. Het voelde goed en dat was genoeg.

Inmiddels geef ik yoga op diverse locaties, begeleid ik kinderen individueel met school, werk ik als therapeut en geef ik mijn eigen trainingen voor persoonlijke ontwikkeling en spiritualiteit. Het is mijn verlangen om mensen te helpen groeien in bewustzijn. Ik geloof dat als je bewuster bent van jezelf en van het leven, dan ben je van nature meer in contact met geluk en vertrouwen. Het maakt ook dat ik liefdevoller met mezelf en anderen omga. Ik leef dit inzicht en raak daarmee anderen. En nu mag ik er ook mijn geld mee verdienen.

Als dingen soepel lijken te gaan en er een gevoel van zekerheid lijkt te ontstaan, kun je er donder op zeggen dat zich de volgende les in overgave zich mag gaan aandienen. Ik had mijn spirituele familie losgelaten, mijn werk,…wat nog meer? Oh ja, mijn huis! Niet dat ik daar op zat te wachten, maar het diende zich wel aan. “Ja, nu is het genoeg met loslaten! Dit wordt me te gek. Ik heb niet eens een alternatief adres om naartoe te verhuizen.” Zo zeiden de stemmen in mijn hoofd. Toch was de innerlijke impuls sterker.

Dit maakte dat ik een half jaar in een tentje heb geleefd. Ahoe! Wat was het fijn om met zo weinig spullen te leven en verbonden te zijn met de natuur. Als er nachtvorst was of het goot pijpenstelen, dan kon ik met gebalde vuisten naar de hemel zwaaien. “Doe er iets aan! Zo kan het niet langer! Wat is mijn volgende stap?!” Soms kwam dan de neiging om hard te zoeken naar een andere woonruimte. Maar telkens weer voelde ik dat dit niet mijn weg was. Een oplossing werd me als het ware in de schoot geworpen. Ik mocht op een gemeubileerd huisje passen in de prachtige plaats Mheer. En enkele maanden erna mocht ik doorverhuizen naar een prachtig appartement in een groen stukje België. Ik word nog steeds diep geraakt als ik dit schrijf. Wat een overvloed!

Vanuit mijn nieuwe woonplek zal ik mij verder gaan oriënteren. Ik zie het voor me om binnen enkele jaren een gemeenschap te vormen waarin dienstbaarheid, persoonlijke groei, natuur en zelfvoorzienend zijn, de pijlers vormen. Maar, nu eerst één stap te gelijk in het grote niet-weten.

Al deze rijkdom ervaar ik niet als mijn persoonlijke prestatie. Het is alsof het me gegeven wordt door de overvloed van het leven. Maar het was aan mij om me ervoor te openen door te durven loslaten, mijn innerlijke leiding te leren volgen en te ontspannen in het grote niet-weten. De vraag komt in mij naar boven wat mijn innerlijke drijfveren zijn om dit artikel te delen. Wil ik mezelf als held van de droom profileren? Ben ik op zoek naar rechtvaardiging voor het pad dat ik ga? Misschien ook… En als dat zo is, dan mag ik deze drijfveren in zachtheid leren loslaten. De bloem in mij zal groeien in zijn eigen tijd.

Belangrijker is dat ik heb geleerd om radicale stappen in mijn leven te zetten en dat ik hierdoor sterker ben geworden en me meer levend voel dan ooit tevoren. Het is ok om toe te geven aan het niet weten. Het is ok om aardse zekerheden los te laten als je je daartoe geleid voelt. Het is ok om van gedachte te veranderen. Het is ok om blindelings te vertrouwen op de stroom van het leven vanuit je hart. Het is ok om je oncomfortabel te voelen als je kleine zelf wordt geconfronteerd door het Ene Zelf. En het is zeer ok om van jezelf te houden.

Psychologisch testje

Geplaatst op 24 oktober 2018 door Wakker Onderwijs

Het psychologisch testje hieronder, van Oliver Emberton, kan op fascinerende wijze in 5 minuten intieme details van je persoonlijkheid en je verlangens onthullen. Ik vond hem in het nieuwetijdskind magazine.

Waarschuwing: zodra je leert wat elk element binnen deze test representeert is er geen weg terug. Geleerd is geleerd. Dit is dus een test die je eenmalig doet. Scroll niet verder naar beneden dan nodig is en doe hem met alle aandacht.

Zit je er klaar voor? Hier gaan we….

1 – Stel je in gedachten een grote woestijn voor, met in het midden van deze “zee van zand” een kubus. De eerste opdracht is om deze kubus te beschrijven. Probeer elk detail te beschrijven, zoals het uiterlijk, de maat, het materiaal en hoe hij in de woestijn is geplaatst.

Er zijn geen goede of foute antwoorden, deze ervaring is heel persoonlijk. Haast je niet, probeer zoveel mogelijk dingen in detail te beschrijven. Hoe meer, hoe beter!

2 – Stel je hierna een ladder voor. Waar staat deze ladder in relatie tot de woestijn en jouw persoonlijke kubus? Beschrijf ook nu weer zoveel mogelijk details. Hoe ziet de ladder er uit? Is hij groot of juist klein? Welke kleur heeft hij?

3 – Visualiseer nu een paard in de woestijn. Beschrijf ook dit paard weer, waar staat het paard en wat doet het? Is het in beweging of staat het stil en gaat het ergens heen? Hoe voelt het paard aan en welke energie straalt het paard uit?

4 – Nu verschijnen er bloemen in jouw woestijn. Beschrijf ook deze bloemen, hun kleur(en), hoeveelheid, geur etc. Waar bevinden deze bloemen zich in de woestijn in relatie tot de kubus, ladder, paard en het zand?

5 – Visualiseer tot slot een storm die zich ontwikkelt in jouw woestijn. Wat is het effect van deze storm op de bloemen, het paard, de ladder, kubus en/of het zand? Wat voor soort storm is dit en hoe voelt hij aan? Gaat hij een bepaalde kant op? Is hij dichtbij of juist ver weg?

Hieronder volgt de uitleg. Lees pas verder als je de test helemaal af hebt.

Waar staat elk symbool voor?

De kubus representeert jouzelf. De grootte van de kubus staat voor de grootte van het ego. De plaats waar de kubus staat laat zien hoe goed je geaard bent. Tot slot laat het materiaal zien hoe open jij bent. Volgens Emberton: ‘De truc hier achter is, wanneer gevraagd wordt een blanco, abstracte eenheid te beschrijven (de kubus), je fantasie zal proberen de eigen identiteit erin te projecteren’.

De ladder representeert jouw vrienden. Waren jouw vrienden dichtbij de kubus of juist ver weg? Leunden ze tegen de kubus of zaten ze er wellicht in? De plaats waar de ladder verscheen in de woestijn laat zien hoe het zit met de aard van de vriendschappen met mensen in jouw directe omgeving.

Het paard representeert jouw ideale partner. Emberton: ‘Het type paard onthult wat jij zoekt in een partner. Sommige mensen zien een betrouwbaar bruin werkpaard, anderen een sprankelende pegasus of eenhoorn. Maak ervan wat jij wilt. Besnuffelt het paard jouw kubus liefdevol of neemt hij juist een hap eruit? Staat het paard dichtbij jouw kubus of loopt hij ervan weg? Dit kan staan voor een huidige partner, of een partner die jij wilt.

De bloem representeert kinderen. De hoeveelheid bloemen laat zien hoeveel kinderen jij wilt toelaten in je leven (van jezelf en van anderen) De kleur en het uiterlijk geven aan hoe jij hun toekomst of gezondheid ziet. De plaats binnen jouw woestijn weerspiegelt de relatie die jij met ze hebt.

Tot slot representeert de storm bedreiging. Emberton gaat verder: ‘Dit laat de huidige staat van de persoon zien en hoe zij tegenover risico in hun leven staan. Sommigen zien een storm die ver weg is, aan de rand van de horizon, die langzaam uit het zicht verdwijnt. Anderen zien zichzelf wellicht in het midden van een daverende apocalyps met hagelstenen ter grootte van tennisballen die hun kwetsbare kubus en paard bombarderen. De kans is dat deze mensen een trauma in hun leven ervaren.’

Vond je hem leuk? Deel hem dan met zoveel mensen als je wilt.

verbonden met iedereen